همه چیز درباره گرفت های شریانی

مقدمه:

اگر تشخیص نارسایی مزمن کلیوی یا ESRD برای شما داده شده است و نیاز به شروع دیالیز دارید، یک روش دسترسی عروقی لازم دارید. یکی از گزینه های دسترسی عروقی، پیوند یا گرفت شریانی وریدی (AVG) است. طبق گزارش سال 2015 انجمن بیماران کلیوی در ایالات متحده آمریکا، در عرض 1 سال پس از شروع همودیالیز، حدود 15 درصد از افرادی که دیالیز می شوند از پیوند عروق یا گرفت استفاده کرده اند.

گرفت (AVG )چیست؟

گرفت شریانی وریدی (AVG) نوعی دسترسی عروقی است که برای همودیالیز استفاده می شود. گرفت معمولاً در بازوی بیمار قرار می گیرد، اما در صورت لزوم ممکن است در قسمت ران پا نیز قرار داده شود. گرفت اتصال یک ورید و شریان است که از یک لوله توخالی مصنوعی استفاده می کند. یک سر لوله به یک شریان و سر دیگر لوله به یک ورید متصل است. این اتصال منجر به جریان یافتن خون از شریان با جریان و فشار بالا از طریق گرفت و به داخل ورید با جریان کم و فشار می شود. در نتیجه جریان خون از طریق گرفت، سرعت جریان و خون کافی برای یک درمان همودیالیز را فراهم می کند. گرفت معمولاً یا از یک ماده مصنوعی مانند پلی تترا فلوئورواتیلن ی ا پلی استر (مثلاً داکرون) ساخته می شوند یا می توانند از یک منبع بیولوژیکی مانند شریان کاروتید گاوی یا بافت های انسانی جسد گرفته شوند. مزیت اصلی گرفت این است که می توان آنها را برای همودیالیز اورژانس در کمتر از 24 ساعت پس از جراحی بسته به نوع پیوند مورد استفاده قرار داد.

قرار دادن گرافت چگونه انجام می شود؟

ابتدا بی حسی موضعی در ناحیه ای که برای قرار دادن پیوند انتخاب شده است، اعمال و دو برش کوچک برای دسترسی به شریان و ورید ایجاد می شود. در مرحله بعد، یک سر گرفت به شریان و انتهای دیگر به ورید متصل می شود. پس از قرار دادن گرفت، خون از شریان و از طریق گرفت و به داخل ورید جریان می یابد و قرار دادن سوزن های فیستولا برای انجام همودیالیز را میسر می سازد.

مزایای گرفت چیست؟

روش دسترسی عروقی گرفت، سبب افزایش کارائی وریدهای کوچک یا بسیار ضعیف می شود. گرفت را می توان دو تا چهار هفته پس از تعبیه مورد استفاده قرار داد. جراحی گرفت معمولا به صورت سرپایی و تحت بی حسی موضعی انجام می شود که امکان بهبودی سریع و آسان را فراهم می کند.

آیا شما مناسب تعبیه دسترسی عروقی گرفت هستید؟

با وجود این که فیستول (AVF) به عنوان انتخاب اول جراحان عروق در نظر گرفته می شود، ولی گرفت دومین گزینه دسترسی عروقی است که ممکن است بهترین انتخاب برای بیماران خاص باشد. به عنوان مثال، اگر وریدهای شما خیلی ضعیف هستند و یا وریدهای شما بدلایل مختلف مانند دیابت و مشکلات عروقی آسیب دیده اند، گزینه گرفت برای شما انتخاب بسیار مناسب تری خواهد بود. در مورد اینکه آیا این نوع دسترسی برای شما مناسب است و یا خیر، حتما با پزشک خود صحبت کنید و مشاوره های لازم را دریافت کنید .

آیا جراحی و تعبیه گرفت دوره نقاهت دارد؟

پس از انجام عمل جراحی، بهتر است بازوی خود را بالا نگه دارید ، تا تورم و درد در محل دسترسی کاهش یابد. ممکن است برای چند روز کمی ناراحتی یا تورم در بازوهای خود احساس کنید، که غیر معمول نیست. اگر لرزش های خفیفی را در محل گرفت خود احساس می کنید، به این معنی است که گرفت عروقی شما به درستی کار می کند.

شرایط لازم برای استفاده از گرفت بیمارچیست؟

• گرفت بیمار باید در حالت نشسته قابل دسترسی باشد.

• گرفت در قسمت بالایی بازو باید در سطح قدامی یا جانبی باشد.

• کانولاسیون در گرفت بیمار به طور قابل اعتماد و به طور مکرر قابل انجام باشد.

• گرفت باید در 6 میلی متر از سطح پوست قابل لمس باشد.

• یک بخش نسبتاً مستقیم باید برای کانولاسیون در دسترس باشد.

• جریان خون کافی برای فرآیند دیالیز را فراهم کند.

بهترین روش برای کانولاسیون گرفت بیمار:

در گرفت، سوزن ها باید با فاصله 3 سانتی متری از هم قرار گیرند و محل های کانولاسیون باید بصورت چرخشی تغییر یابند. در حالت ایده آل، برای این منظور باید یک بخش مستقیم 8-6 سانتی متری از گرفت وجود داشته باشد. جریان خون کافی در گرفت، در محدوده 700-600 میلی لیتر در دقیقه است. جریان واقعی در گرفت می تواند بر اساس محل قرارگیری آن متفاوت باشد. گرفت های اولنار نسبت به گرفت های براکیال یا اگزیلار میزان جریان خون کمتری را تامین می کنند.

ارزیابی بیمار قبل از کانولاسیون بیمار:

• ارزیابی فیزیکی :

ارزیابی بیمار پیش از شروع دیالیز بیمار، فرصت تصمیم گیری بهتر برای نوع دسترسی عروقی بیمار را افزایش می دهد. الزامات آناتومیک برای دسترسی عروقی همودیالیز و ارزیابی شرایط بیمار برای تعبیه دسترسی عروقی باید مورد توجه قرار گیرد.

• بررسی آمادگی گرفت برای کانولاسیون:

برخلاف فیستول، گرفت ها نیازی به زمان برای ایجاد آمادگی ندارند و بسته به نوع گرفت مورد استفاده، گاهی می توان در کمتر از 24 ساعت برای دیالیز اورژانس در دسترس قرار گیرند. خطر ابتلا به عفونت در گرفت ها بیشتر است. به این ترتیب، گرفت ها باید زمانی تعبیه شوند که انتظار می رود همودیالیز بیمار در مدت زمان کوتاه (یعنی دو تا چهار هفته) شروع خواهد شد. در صورت استفاده از گرفت پلی تترا فلوئورواتیلن (ePTFE) امکان ترمیم بافتی و رفع التهاب و یا ادم ناش از جراحی کاهش می یابد.

عروق مناسب برای تعبیه گرفت کدامند؟

عروق رایج برای تعبیه گرفت عبارتند از: ساعد با روش لوپ یا حلقوی شریان بازویی به ورید سفالیک، ساعد با روش مستقیم شریان رادیال به ورید سفالیک ، بازویی لوپ شریان زیر بغل به ورید زیر بغل ، و بازویی مستقیم شریان بازویی به ورید زیر بغل و در نهایت گرفت های اندام تحتانی، گرفت های قفسه سینه، گرفت ها زیر بغل که غیر معمول هستند.

تفاوت فیستول و گرفت چیست؟

گرافت بسیار شبیه فیستول است، چراکه از اتصال یک شریان و ورید ایجاد می شود. تفاوت آن با فیستول، استفاده از رگ مصنوعی برای برقراری اتصال بین شریان و ورید است. در مقایسه با فیستول:

• احتمال عفونت و لخته شدن در گرافت بیشتر است زیرا از یک رگ مصنوعی برای برقراری اتصال بین رگ ها استفاده می شود.

• ترمیم محل ورود سوزن به خوبی صورت نمی گیرد چراکه، از یک رگ مصنوعی استفاده شده است.

گرفت شریانی-وریدی چقدر عمر می کند؟

ماندگاری گرافت بستگی به پیوند و نحوه مراقبت از آن دارد. دستورالعمل ها بیان می کنند که حداقل 70% گرافت های جدید 1 سال، 60% موارد 2 سال و 50٪ موارد باید 3 سال ماندگاری داشته باشند. البته شرایط بیمار و نحوه نگهداری از رگ نیز درطول عمر رگ مصنوعی موثر است. جراحی تعبیه گرافت بسیار شبیه جراحی فیستول است با این تفاوت که در گرافت، نیازی به گذشت مدت زمان طولانی برای آماده شدن رگ وجود ندارد.

مراقبت های لازم در مورد دسترسی عروقی گرفت چیست؟

با دنبال کردن مراحل زیر می توانید از گرفت خود مراقبت کنید:

• مراقب باشید که به عضو دارای گرفت ضربه ای وارد نشود.

• به گرفت خود استراحت دهید. زخم شما به زمان نیاز دارد تا بهبود یابد.

• مراقب باشید و روی عضو دارای گرفت خود نخوابید.

• عضو دارای گرفت را در حالی که نشسته اید، بالا نگه دارید که می تواند به کاهش تورم کمک کند.

• اگر گرفت شما در ران تعبیه شده است ، مراقب تغییرات رنگ، گرما و احساس سرما در انگشتان پا باشید.

• دو هفته اول اجسام سنگین را با اندام دارای گرفت خود بلند نکنید.

• اجازه ندهید که از عضو دارای گرفت خون گیری و یا فشار خون گرفته شود.

• از پوشیدن آستین یا ساعت مچی تنگ که ممکن است جریان خون را محدودکند، خودداری کنید.

در صورت بروز هر یک از این موارد پرستار و یا پزشک خود را مطلع کنید:

• گرفت شما قرمز، متورم یا دردناک شده است.

• ظاهر گرفت تغییر کرده است. به عنوان مثال یک زخم مشاهده می شود .

• احساس سوزن سوزن شدن را در عضو دارای گرفت تجربه می کنید.

• ضربان و یا لرزش همیشگی را در محل گرفت خود احساس نمی کنید.

منبع:

azuravascularcare.com

medilib.ir