کاهش مرگ و میر با نقش فسفات و فیستول؛ ابزار یا ناجی امروز؟

یافته های کلیدی:

• در طی یک دوره ۲۰ ساله، نرخ مرگ و میر در میان بیماران ESKD که تحت همودیالیز قرار گرفته اند، کاهش یافته است. بیشترین بهبود در طول عمر بیماران دیالیزی در ایالات متحده مشاهده شده است.
• در ایالات متحده، طول عمر بیماران دیالیزی در هر دهه ٪۴۷ بهبود یافته است. ٪۵۶ از این بهبود به روش های همودیالیز از جمله کنترل فسفر و استفاده بیشتر از فیستول شریانی - وریدی (AVF) نسبت داده شده است.
• بیماران در اروپا (آلمان، ایتالیا، اسپانیا و بریتانیا) نیز بهبود ٪۱۳ در طول عمر را تجربه کرده اند، در حالی که در ژاپن این میزان ٪۱۲ بوده است.

مطالعه DOPPS در مراکز همودیالیز

این مطالعه که به عنوان بخشی از تحقیق نتایج و روش های عملی همودیالیز (DOPPS) انجام شد، داده هایی از ۵۰۰ مرکز همودیالیز در کشورهای ایالات متحده، ژاپن، آلمان، ایتالیا، اسپانیا و بریتانیا جمع آوری کرده است. محققان به بررسی چهار شاخص عملیاتی در مراکز دیالیز پرداختند:

1. افزایش وزن بین دو جلسه دیالیز (IDWG) کمتر از ۵.۷٪

2. استفاده از فیستول شریانی - وریدی (AVF) در مقابل سایر روش های دسترسی عروقی

3. درصد بیمارانی با Kt/V بالای ۱.۲

4. سطح فسفر سرم کمتر از ۶ میلیگرم در دسی لیتر

تفاوت های منطقه ای در میزان طول عمر

در اروپا، محققان بهبود ٪۱۳ در طول عمر بیماران دیالیزی در هر دهه را مشاهده کردند که ٪۷۷ از آن به تغییرات در روش های عملی مراکز، به ویژه Kt/V و کنترل فسفر نسبت داده شد. در ژاپن، بهبود ٪۱۲ در بقا مشاهده شد که ٪۷۳ از این تغییرات به کاهش IDWG و بهبود Kt/V نسبت داده شده است.

ایالات متحده به عنوان کشوری که بیشترین افزایش در بقا را داشته، با ٪۴۷ بهبود در هر دهه شناخته شد. طبق یافته ها، ٪۵۶ از این بهبود در بقا به بهبود روش های همودیالیز، به ویژه استفاده بیشتر از فیستول شریانی - وریدی (AVF) و کنترل سطح فسفر، نسبت داده شده است.

اهمیت استفاده از فیستول شریانی - وریدی در ایالات متحده

نتایج نشان داد که استفاده از فیستول AV در ایالات متحده در طول زمان سهم عمده ای در بهبود بقا داشته است. این در حالی است که در ژاپن، استفاده از ف فیستول شریانی - وریدی (AVF) از قبل در سطح بالایی (٪۹۱) قرار داشت و به همین دلیل، فضای کمتری برای بهبود وجود داشت. در مقابل، در ایالات متحده استفاده از فیستول شریانی - وریدی (AVF) در ابتدا کمتر بود و به مرور زمان به عنوان یکی از عوامل کلیدی بهبود بقا شناخته شد.

در سال ۲۰۲۱، ٪۸۵ از بیماران همودیالیز در ایالات متحده با کاتتر شروع به درمان کردند، که نشان دهنده وجود فضای قابل توجه برای بهبود استفاده از فیستول شریانی - وریدی (AVF) به ویژه در مراحل اولیه دیالیز است.

پیش بینی بهبود بیشتر در آینده

محققان معتقدند که بهبودهای بیشتر در شاخص های عملی مانند استفاده از فیستول شریانی - وریدی (AVF) و کنترل فسفر میتواند به کاهش بیشتر مرگ و میر در میان بیماران همودیالیز منجر شود. این یافته ها نشان میدهد که تمرکز بیشتر روی این روش ها میتواند نتایج بهتری در طول عمر بیماران ایجاد کند، به ویژه در ایالات متحده.

نتیجه گیری

مطالعه DOPPS به وضوح نشان میدهد که بهبود روش های همودیالیز مانند کنترل فسفر و استفاده بیشتر از فیستول شریانی - وریدی (AVF)، نرخ مرگ و میر بیماران به طور چشمگیری کاهش یافته است. ایالات متحده با بهبود ۴۷ درصدی طول عمر در هر دهه پیشرو در این زمینه بوده و این امر بیانگر اهمیت استفاده از روش های بهینه سازی شده برای کاهش مرگ و میر بیماران همودیالیز است.