سموم اورمیک و خارش در بیماران همودیالیز

مقدمه:

معمولاً بیماران همودیالیز هر روز عارضه خارش را در سراسر بدن خود تجربه می کنند. یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر یاماموتو سموم اورمیک زیادی را یافته است که باعث خارش در بیماران همودیالیزی می شود. آنها یک "امتیاز PBUT" را بر اساس سموم اورمیک متصل به پروتئین (PBUT) ایجاد کردند که در مرحله نهایی بیماری کلیوی در بدن افزایش می یابد. نمره PBUT با خارش در بیماران همودیالیزی همراه بود. بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی پیشرفته (CKD) برای مدیریت شرایط خود نیاز به درمان های جایگزین کلیه مانند همودیالیز دارند. این بیماران اغلب علائم مختلفی را تجربه می کنند که منجر به کاهش کیفیت زندگی و کاهش سطح فعالیت آنان می شود. خارش یک علامت شایع است که اغلب در بیماران همودیالیز مشاهده می شود. اگرچه علل دقیق آن نامشخص است، اما نظرسنجی انجام شده در ژاپن نشان می دهد که خارش در 73% از بیماران همودیالیز وجود دارد و با افزایش میزان β2 میکروگلوبولین، کلسیم، فسفر یا هورمون پاراتیروئید در خون مرتبط است. افزایش کیفیت درمان همودیالیز و درمان‌های دارویی منجر به تغییر در شدت خارش و عوامل مرتبط با آن در بیماران همودیالیزی شده است. سموم اورمیک گروهی از مولکول ها هستند که غلظت آنها در خون به دلیل بیماری کلیوی افزایش می یابد. این مولکول ها با بیماری های سیستمیک و پیش آگهی در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی در مراحل نهایی و مزمن، مرتبط هستند. در میان آنها، مولکول‌هایی با ویژگی‌های متصل به پروتئین بالا، به نام PBUTs، مانند ایندوکسیل سولفات، به سختی با درمان دیالیز حذف می‌شوند و گزارش شده است که با آسیب‌شناسی‌های مختلف مرتبط هستند. با این حال، هیچ گزارشی در مورد ارتباط آنها با خارش در بیماران همودیالیز وجود ندارد.

نتایج مطالعه:

تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر یاماموتو، بیماران همودیالیزی را از مراکز مختلف دیالیز در کشور ژاپن بررسی کردند. با ارزیابی خارش با استفاده از مقیاس 5 بعدی، مشخص شد که 38% از بیماران خارشی که در سرتاسر پشت و بدن آنها پخش شده است را تجربه کرده‌اند.

از طریق تجزیه و تحلیل اجزای اصلی PBUTs شامل ایندوکسیل سولفات، p-cresyl سولفات، ایندول استیک اسید، فنیل سولفات، و اسید هیپوریک، امتیاز PBUT ایجاد شد. بیماران مبتلا به خارش نمرات PBUT بالاتری نسبت به بیماران بدون خارش داشتند. با این حال، هیچ ارتباطی بین خارش و عوامل گزارش شده قبلی مانند β2-میکروگلوبولین، کلسیم، فسفر و هورمون پاراتیروئید یافت نشد.

نتیجه گیری:

این نتایج نشان دهنده ارتباط بین PBUT و خارش در بیماران همودیالیزی است. دکتر یاماموتو اذعان می کند که کاهش دفعات خارش در مقایسه با گزارش های گذشته ممکن است به پیشرفت در درمان هایی مانند درمان های کلسیم و فسفر نسبت داده شود. افزایش برداشت PBUT با درمان دیالیز ممکن است برای درمان خارش در بیماران همودیالیزی مفید باشد.