بهبود کیفیت زندگی بیماران دیالیزی با ورزش

بیمارانی که در حین دیالیز به ورزش های سبک می پردازند، از نظر بدنی آمادگی بیشتری دارند و نسبت به سایر بیماران ، کمتر در بیمارستان بستری می شوند. در یک مطالعه گسترده، که توسط کنسرسیوم دانشگاه فنی مونیخ (TUM) انجام شده است به یافته های مهمی دست یافته اند. محققان معتقدند که برنامه های ورزشی باید به صورت استاندارد به بیماران دیالیزی ارائه شود.

حدود 558،000 نفر در ایالات متحده دارای اختلال شدید در عملکرد کلیه هستند که چندین بار در هفته نیاز به دیالیز دارند. در آلمان حدود 80،000 نفر به طور مرتب تحت دیالیز قرار می گیرند. بسیاری نیز از مشکلات سلامتی دیگری مانند دیابت و بیماری قلبی رنج می برند. مارتین هال، پروفسور پزشکی ورزشی پیشگیرانه و توانبخشی در TUMمی گوید: "محدودیت های تحمیل شده توسط بیماری های زمینه ای و زمان صرف شده برای انجام دیالیز، اغلب موجب می شود که افراد مبتلا، کمتر به ورزش های فیزیکی بپردازند.

تقریباً 1000 بیمار در 21 مرکز دیالیز در آلمان در این مطالعه شرکت کردند که شواهد و اطلاعات مربوطه در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده است. مارتین هال می گوید: «ما یکی از بزرگترین مطالعات جهان را در زمینه فعالیت بدنی در زمینه بیماری های خاص انجام دادیم. ارائه‌دهندگان بیمه سلامت برای اطمینان از اینکه گروه شرکت‌کننده، نمونه ای از بیماران دیالیزی در آلمان از نظر جنبه‌هایی مانند سن، جنسیت و سلامت کلی است، این مطالعه را تایید کردند.

در طی یک دوره دوازده ماهه، نیمی از شرکت‌کنندگان در مطالعه، حداقل یک بار و در حالت ایده‌آل سه بار در هفته همراه با دیالیز، جلسات ورزشی همراه با دیالیز را انجام دادند، در حالی که بقیه فقط تحت نظارت پزشکی قرار داشتند. این جلسات شامل 30 دقیقه تمرین استقامتی با ارگومتر نصب شده بر روی تخت و 30 دقیقه دیگر تمرینات با وزنه، کش مقاومتی و توپ بود. تمرینات متناسب با توانایی هر بیمار انجام شد.

پس از یک سال، سلامت شرکت کنندگان فعال این مطالعه، به طور قابل توجهی بهبود یافته بود که شامل تکرارهای بیشتر در یک آزمون یک دقیقه ای بصورت نشسته و به حالت ایستادن و راه رفتن بیشتر در شش دقیقه نسبت به شروع مطالعه بود. در گروه کنترل، این مقادیر در پایان دوره مطالعه حتی کمتر از ابتدا بود. نتایج نشان دهنده بهبودهای ملموس در کیفیت زندگی و استقلال فیزیکی بیماران است. به عنوان مثال، شرکت کنندگان می توانستند بدون کمک از روی یک صندلی در خانه بایستند، در حالی که از قبل اینگونه نبودند.

نشانه‌های دیگری از تأثیرات مثبت برنامه آموزشی وجود دارد، شرکت‌کنندگانی که جلسات آموزشی منظم را تکمیل کردند، در طول مطالعه به طور متوسط میزان بستری به دو روز کاهش یافت در حالی که میانگین بستری، پنج روز برای گروه کنترل بود. در این مطالعه مشخص شد که تمرینات ایزومتریک برای کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک موثرترند. همچنین این مطالعه نشان می دهد که ورزش می تواند سیر بیماری پارکینسون را کندتر کند.