اهمیت ویتامین C را در بیماری مزمن کلیه (CKD) نادیده نگیرید

سطوح بالای ویتامین C ممکن است مضر باشد، اما پزشکان متخصص با پیگیری آخرین دستورالعمل‌ها و به‌روزرسانی‌ها در مورد ویتامین C و بیماری مزمن کلیه (CKD)، می‌توانند به بیماران خود کمک کنند تا بر روی تغذیه خود تمرکز کنند به جای اینکه از مواد مغذی و مکمل ها نگرانی داشته باشند.

پزشکان متخصص می‌توانند به بیماران مبتلا به CKD در عین حال که آنها را از خطرات احتمالی کمبود یا مصرف بیش از حد مواد مغذی آگاه می‌کنند، بر تغذیه مناسب آنان تاکید کنند. ویتامین C، مانند بسیاری از مواد مغذی دیگر در CKD، همواره با نگرانی از افزایش سطح آن و آسیب جدی، همراه بوده است. این امر عمدتا به دلیل نقش ویتامین C در تشکیل اگزالات است که می‌تواند منجر به سنگ کلیه، افزایش تجمع اگزالات در استخوان‌ها و بافت‌های نرم یا حتی منجر به آسیب کلیه شود. در حالی که آسیب احتمالی ناشی از مواد مغذی مهم است، ولی باید خاطر نشان کرد که نفروپاتی ناشی از اگزالات نادر است و شیوع آن حدود 3.6٪ برآورد می‌شود.

مطالعات نشان داده است که سطح پایین ویتامین C در 64 درصد از افراد تحت همودیالیز (HD) و دیالیز صفاقی (PD) وجود دارد. در مطالعه دیگری، 52 درصد از افرادی که مکمل ویتامین C برایشان تجویز شده بود، همچنان سطوح پایین ویتامین C داشتند. سطوح پایین ویتامین C همچنین با افزایش مرگ و میر، اختلال عملکرد اندوتلیال، افزایش کورتیکواستروئیدها و بیماری‌های قلبی- عروقی مرتبط است. بر این اساس، به نظر می‌رسد که افزایش مصرف ویتامین C می‌تواند نقش مفیدی در بهبود نتایج برای افراد مبتلا به CKD داشته باشد.

دستورالعمل‌های بهبود کیفیت درمان بیماران کلیوی (KDOQI) برای افراد مبتلا به CKD در مراحل 1 تا 5 و تحت دیالیز یا پس از پیوند کلیه، میزان توصیه شده روزانه ویتامین C را 90 میلی‌گرم در روز برای مردان و 75 میلی‌گرم در روز برای زنان پیشنهاد می‌کند. با این حال، دستورالعمل‌های KDOQI اشاره می‌کنند که مطالعات محدودی برای روشن شدن نیازهای ویتامین C در افراد مبتلا به CKD در هر مرحله‌ای وجود دارد. بنابراین، توصیه‌های فردی در حال حاضر مناسب‌ترین رویکرد بالینی برای تجویز ویتامین C در افراد مبتلا به CKD است.

پزشکان متخصص می‌توانند موارد زیر را برای ارائه توصیه های لازم در مورد ویتامین C در نظر بگیرند:

• به خاطر داشته باشید که توصیه‌هایی که فقط برای افراد سالم مناسب است، به طور خاص بیان می‌کنند که توصیه‌های لازم برای افراد تحت همودیالیز یا دیالیز صفاقی جایگزین شوند.

• کاهش ویتامین C ناشی از دیالیز را در نظر بگیرید (به طور متوسط 66 میلی‌گرم در هر جلسه HD و 29 میلی‌گرم در هر جلسه PD از بین می رود)، اگرچه برخی مطالعات تخمین زده‌اند که کاهش ویتامین C تا 300 میلی‌گرم در هر جلسه HD است.

• مصرف فعلی بیمار را در نظر بگیرید. (میانگین مصرف برای بیماران HD، 66 میلی‌گرم در روز است)

• بیماران مبتلا به CKD اغلب دچار التهاب، کم‌خونی، بیماری های پریودنتال و هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه هستند که ممکن است نیاز به ویتامین C را افزایش دهد.

• سابقه سنگ کلیه یا سایر مشکلات مرتبط با اگزالات، مانند بای‌پس معده یا مشکل جذب چربی بیمار را در نظر بگیرید.

• معمولا برای جبران کمبود ویتامین C به دوزهایی بیش از میزان روزانه نیاز است. همچنین به خاطر داشته باشید که به طور معمول دوزهای بالاتر از 500 میلی‌گرم جذب نمی‌شوند، بنابراین ممکن است نیاز به تنظیم مقدار مصرف باشد.

• علائم کمبود ویتامین C را مرتبا کنترل و روند بهبود بیمار را پایش کنید.