آیا هپاتیت C با افزایش خطر بیماری شریان‌های محیطی در بیماران همودیالیز همراه است؟

آیا هپاتیت C با افزایش خطر بیماری شریان‌های محیطی در بیماران همودیالیز همراه است؟

آیا هپاتیت C با افزایش خطر بیماری شریان‌های محیطی در بیماران همودیالیز همراه است؟

نویسنده:ابیگیل بروکس، MA

نکات کلیدی:

  • عفونت هپاتیت C در بیماران مبتلا به مرحله پیشرفته بیماری کلیوی که تحت همودیالیز قرار دارند، با افزایش خطر بیماری شریان‌های محیطی (PAD) مرتبط است که این افزایش خطر با سطح بالای سرعت موج ضربانی مچ به بازو (baPWV) نشان داده می‌شود.

  • میزان بالاتر بار ویروسی هپاتیت C و وجود ژنوتیپ 1 با افزایش معنادار خطر PAD در این بیماران همراه است.

  • این مطالعه پیش از معرفی داروهای ضد ویروسی مستقیم انجام شده و نیاز به تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر هپاتیت C بر آترواسکلروز را برجسته می‌کند.

  • عفونت هپاتیت C، افزایش سن و دیابت با سطوح بالاتر baPWV همبستگی مثبت داشته و نشانگر افزایش خطر PAD هستند.

عفونت هپاتیت C با افزایش سطح سرعت موج ضربانی مچ به بازو در بیماران مبتلا به مرحله پیشرفته بیماری کلیوی (ESRD) که همودیالیز دریافت می‌کنند، مرتبط است.

خلاصه:

عفونت ویروس هپاتیت C (HCV) ممکن است خطر بیماری شریان‌های محیطی (PAD) را در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی مرحله نهایی (ESRD) که همودیالیز نگهدارنده دریافت می‌کنند، افزایش دهد. طبق یافته‌های مطالعه‌ای اخیر، این عفونت با افزایش سطح سرعت موج ضربانی مچ به بازو (baPWV) مرتبط است که نشان‌دهنده خطر بیشتر PAD است. نتایج تحلیل نشان داد افرادی با بار ویروسی بالاتر و ژنوتیپ 1، با افزایش قابل توجه خطر PAD همراه هستند.

این تحقیق اولین مطالعه‌ای است که به بررسی ارتباط بین عفونت HCV و افزایش سطح baPWV در افراد تحت همودیالیز پرداخته است .PAD معمولاً شامل بیماری آترواسکلروزی عروق شکمی و شریان‌های ایلیاک و فمورال است. عواملی مانند سیگار کشیدن، دیابت، چاقی و فشار خون و کلسترول بالا به عنوان عوامل خطر شناخته شده‌اند. اگرچه عفونت HCV و بیماری ESRD با افزایش خطر PAD مرتبط هستند، اما ارتباط دقیق بین HCV و خطر آترواسکلروز در بیماران تحت همودیالیز کاملاً مشخص نیست.

برای بررسی این ارتباط، پژوهشگران مطالعه‌ای آینده‌نگر را بر روی بیمارانی بالای 20 سال که به مدت حداقل 3 ماه همودیالیز نگهدارنده دریافت می‌کردند انجام دادند. سطوح baPWV در فاصله 10 تا 30 دقیقه قبل از همودیالیز با دستگاه ABI-form اندازه‌گیری شد. همچنین، آنتی‌بادی ضد HCV و آنتی‌ژن سطحی هپاتیت B از طریق تکنیک‌های شیمی‌لومینسانس آزمایش شدند و سطوح RNA ویروس هپاتیت C و ژنوتیپ آن با استفاده از تست‌های PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج نشان داد بیماران مبتلا به HCV سطوح بالاتری از baPWV نسبت به بیمارانی که به HCV مبتلا نبودند داشتند. همچنین، سن و دیابت با سطوح بالاتر baPWV همبستگی داشتند. در نهایت، این مطالعه نشان داد که عفونت HCV، به‌ویژه با بار ویروسی بالا و ژنوتیپ 1، خطر بیماری شریان‌های محیطی را در بیماران تحت همودیالیز به‌طور معناداری افزایش می‌دهد.