کلید پیش‌بینی آینده نفروپاتی IgA کشف شد

یک رنگ‌آمیزی ساده سرنوشت بیماران کلیوی را مشخص می‌کند.

دانشمندان در یک مطالعه جدید، ابزاری قدرتمند برای پیش‌بینی آینده یکی از شایع‌ترین بیماری‌های کلیوی جهان، یعنی نفروپاتی IgA، شناسایی کرده‌اند. این بیماری که به دلیل حمله سیستم ایمنی به کلیه‌ها ایجاد می‌شود، سیر بسیار غیرقابل‌پیش‌بینی دارد؛ برخی بیماران سال‌ها بدون مشکل زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به سرعت به سمت نارسایی کامل کلیه پیش می‌روند. اکنون، محققان دریافته‌اند که یک رنگ‌آمیزی ساده در نمونه بیوپسی کلیه به نام C4d، می‌تواند مشخص کند کدام بیماران در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

زمینه: نفروپاتی IgA یک بیماری با سیر طبیعی بسیار متغیر است که درک نقش فعال شدن سیستم کمپلمان (بخشی از سیستم ایمنی) در پاتوژنز و پیشرفت آن روزبه‌روز در حال افزایش است. هدف ما ارزیابی اهمیت بالینی و پیش‌آگهی رنگ‌آمیزی C4d در نمونه‌برداری (بیوپسی) کلیه بیماران مبتلا به نفروپاتی IgA بود.

روش‌ شناسی مطالعه:

این یک مطالعه مشاهده‌ای گذشته‌نگر بود که در آن سوابق پزشکی بیماران مبتلا به نفروپاتی IgA بررسی شد و مشخصات پایه، یافته‌های بیوپسی کلیه، پاسخ به درمان و داده‌های پیگیری ثبت گردید. هدف ما تخمین شیوع رنگ‌آمیزی C4d و ارزیابی ارتباط آن با تظاهرات بالینی، امتیازدهی MEST-C و همچنین ارزش پیش‌بینی‌کننده آن در نتایج کلیوی بود.

نتایج: در مجموع ۱۳۱ نمونه بیوپسی کلیه مورد مطالعه قرار گرفت که در آن‌ها شیوع رنگ‌آمیزی C4d برابر با ۶۳.۳۶٪ بود. مثبت بودن C4d با فشار خون بالا، درجه شدیدتر پروتئینوری (دفع پروتئین در ادرار) و نرخ فیلتراسیون گلومرولی تخمینی (eGFR) پایین‌تر در زمان مراجعه، ارتباط معناداری داشت. تحلیل امتیاز MEST-C نیز ارتباط قابل توجهی بین رنگ‌آمیزی C4d و اسکلروز سگمنتال (S1)، آتروفی توبولار و فیبروز بینابینی (T1, T2) و درجه بالاتری از گلومرولواسکلروز نشان داد. در پیگیری بیماران، نرخ بهبودی کامل کمتر، کراتینین سرم بالاتر و eGFR پایین‌تر در گروه C4d مثبت مشاهده شد. مثبت بودن C4d به طور مستقل پیشرفت به سمت نارسایی کلیه را پیش‌بینی می‌کرد و بقای ۵ ساله کلیه در این گروه ۵۸٪ بود.

نتیجه‌گیری: رسوب مزانژیال C4d با مشخصات بالینی و پاتولوژیک نامطلوب همراه است و یک عامل خطر مستقل برای پیشرفت به سمت نارسایی کلیه در بیماران مبتلا به نفروپاتی IgA محسوب می‌شود. بنابراین، رنگ‌آمیزی C4d می‌تواند به عنوان یک نشانگر زیستی (بیومارکر) بالقوه مفید برای پیش‌بینی و درمان‌های هدفمند مبتنی بر سیستم کمپلمان، در تحلیل روتین بیوپسی کلیه ادغام شود.

یافته‌های کلیدی مطالعه چه بود؟

این پژوهش که نتایج آن در "Journal of Nephrology" منتشر شده، نشان داد بیمارانی که در نمونه بیوپسی کلیه خود رسوب C4d داشتند(C4d مثبت)، با مشکلات جدی‌تری روبرو بودند: • علائم شدیدتر در شروع بیماری: این بیماران از ابتدا فشار خون بالاتر، پروتئینوری شدیدتر و عملکرد کلیوی ضعیف‌تری داشتند.

• آسیب بافتی بیشتر:

نمونه‌های بیوپسی آن‌ها نشان‌دهنده آسیب و اسکار شدیدتر در بافت کلیه بود.

• پاسخ ضعیف‌تر به درمان:

در طول دوره پیگیری، این گروه از بیماران شانس کمتری برای بهبودی کامل داشتند.

• ریسک بالاتر نارسایی کلیه: مهم‌تر از همه، مثبت بودن C4d به تنهایی یک عامل خطر مستقل بود که شانس پیشرفت بیماری به سمت نارسایی کلیه را ۲.۴ برابر افزایش می‌داد. بقای ۵ ساله کلیه در این بیماران تنها ۵۸٪ بود.

این کشف چه اهمیتی برای بیماران دارد؟

این یافته به پزشکان اجازه می‌دهد تا با استفاده از یک تست نسبتاً ساده، بیماران پرخطر را در مراحل اولیه شناسایی کنند. این کار به آن‌ها امکان می‌دهد تا درمان‌های قوی‌تری را برای این گروه آغاز کرده و از پیشرفت سریع بیماری جلوگیری کنند. علاوه بر این، شناسایی نقش C4d راه را برای توسعه درمان‌های هدفمند جدید که مستقیماً سیستم ایمنی کمپلمان را مهار می‌کنند، هموار می‌سازد و گامی مهم به سوی پزشکی شخصی‌سازی شده برای بیماران کلیوی است.