مراقبت از فیستول در بیماران دیالیزی

مراقبت از فیستول در بیماران دیالیزی

مراقبت از فیستول در بیماران دیالیزی

قبل از شروع دیالیز، صبر کنید:
ابتدا.....نگاه کنید، گوش کنید و احساس کنید.

نشانه های سلامت فیستول:

بدون تورم

نشانه ای از آنوریسم شدید وجود ندارد.

بدون قرمزی

بدون زخم باز و یا دلمه زخم

بدون کبودی

صدای برویت پیوسته، کم و مانند صدای اقیانوس آرام است.

تریل( لرزش) بیشتر در مرکز فیستول بیشتر احساس می شود.

دما در هر دو بازو و هر دو دست یکسان است.

علائم وجود مشکل در فیستول:

تورم

در برخی مناطق آنوریسم وجود دارد.

قرمزی

زخم های باز و دلمه زخم

کبودی

صدای برویت با صدای بلند و مانند یک سوت یا شلاقی بنظر می رسد.

یک نبض ضعیف در قسمت 15 سانتی متر ابتدای فیستول احساس می شود.

گرمی بازو و دست بیمار که دسترسی عروقی در آن وجود دارد.

دمای دست در نواحی مختلف، متفاوت است.

از بیمار بپرسید:

آیا بی حسی، درد یا خونریزی وجود دارد؟

آیا محل دسترسی عروقی قبل از شروع همودیالیز شسته شده است؟

آیا بیمار از لباس های تنگ و یا زیورالات استفاده می کند؟

نگاه کنید:

در شروع درمان، فشار وریدی<120 میلی متر جیوه و BFR 200 میلی لیتر در دقیقه است؟

آیا فشار شریانی pre pump در حد استاندارد است؟

آیا سرعت جریان خون در طول درمان حفظ شده است؟

بررسی درمان:

آیا بیمار زمان خونریزی کمتر از 15 دقیقه داشت؟

آیا کانولاسیون بدون سختی انجام شد؟

آیا در بررسی آزمایشات ماهانه نتیجه URR یا Kt/v کافی و پایدار است؟

آیا دسترسی عروقی بدون لخته بوده است؟

آیا شواهدی از ریسیرکولیشن در فیستول بیمار مشاهده شده است؟