ارتباط میان فتالات و پیشرفت بیماری های مزمن کلیوی

مقدمه

تحقیقات اخیر انجام شده در دانشگاه نیویورک نشان می دهد که برخی آلاینده‌های شیمیایی حاوی فتالات ممکن است با پیشرفت سریع‌تر نارسایی عملکرد کلیه مرتبط باشند. در فرآیند تولید محصولات مصرفی پزشکی، به عنوان افزودنی های روان کننده ها و نرم کننده ها بکارمی روند. رایجترین نرم کننده مورد استفاده در این نوع محصولات DEHP (دی - 2 - اتیل هگزیل فتالات) است که باعث افزایش انعطاف پذیری و کاهش سختی (Hardness) محصول می شود. فتالات موجود در DEHP به دلیل بروز نتایج نامناسب در آزمایشات حیوانی، اثرات کارسینوژن و واکنش با استروژنها، باعث شده است تا استفاده از آن ها مشکلاتی را به وجود آورد. اخیرا FDA لیستی از تجهیزات پزشکی مصرفی که ممکن است DEHP موجود در آنها باعث ایجاد مشکلاتی در بدن انسان شود را ارائه کرده است.
دیوید ام. چاریتان، متخصص نفرولوژی دپارتمان پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک و همکاران اعلام کردند:

تماس انسان با مواد شیمیایی در محیط غیرقابل اجتناب است. تماس با این آلاینده‌های آلی با اثرات مخرب بر ساختار و عملکرد کلیه مرتبط است

نوع مطالعه

در این مطالعه محققان یک تحلیل مقطعی و طولانی مدت با مشارکت 40 بیمار مبتلا به بیماری کلیوی مزمن برای بررسی اثرات تماس با مواد آلی مختلف انجام دادند. بیماران برای تماس با مواد شیمیایی مختلف موجود در محصولات پلاستیکی پزشکی، محصولات مراقبت فردی و فرآوری مواد غذایی ارزیابی شدند و در فواصل 6 ماهه از زمان شروع مطالعه، مورد ارزیابی قرار گرفتند

جمع آوری داده ها

محققان اطلاعاتی درباره کیفیت زندگی، ارزیابی رژیم غذایی، فعالیت‌های فیزیکی، رفتارهای مرتبط با سلامت، استفاده از منابع مراقبت‌های سلامت، اندازه‌گیری‌های عملکرد کلیه و ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بیماران مورد مطالعه را جمع‌آوری کردند. نتایج اصلی مطالعه شامل مرگ، ترکیبی از نارسایی مزمن کلیوی، انفارکتوس میوکارد، نارسایی کلیه با کاهش eGFR حداقل 50٪ گزارش شدند.

نتایج مطالعه

از میان 52 ماده مورد بررسی، 30 ماده حداقل در 50٪ بیماران قابل تشخیص بودند، طبق یافته‌ها، محققان دریافتند که غلظت‌ مواد شیمیایی موجود در ادرار بیماران مبتلا به CKD با افراد سالم گروه‌های هم‌زمان که مورد بررسی قرار گرفته اند، قابل مقایسه است. یافته ها نشان داد در بیماران مبتلا به CKD به میزان بیشتری فتالات در آزمایشات بیماران مشاهده شد. علاوه بر این، محققان دریافتند که هیچ ارتباطی بین مواجهه بیماران با آلاینده های شیمیایی آلی و عوارض قلبی- عروقی وجود نداشت.

نتیجه گیری

محققان باور دارند که اندازه گیری همزمان چند آلاینده آلی و شیمیایی در بیماران مبتلا به CKD و میزان تماس و مواجهه این بیماران با افراد سالم قابل مقایسه است. با توجه به ماهیت درمان بیماران CKD، در طولانی مدت (142 جلسه همودیالیز 4 ساعته) و ورود مواد شیمیایی موجود در بلادلاین و سوزن فیستولا درون خون و سیستم بیولوژیک بیمار، اهمیت استفاده از محصولات فاقد فتالات (DEHP FREE) بیشتر از گذشته لازم و ضروری بنظر می رسد. Charytan می گوید: "این یافته ها مرجع مفیدی برای مطالعات آینده است که هدف آنها ارزیابی قرار گرفتن در معرض آلاینده های آلی در بیماران مبتلا به CKD است." این امر مهم است زیرا مواجهه بیماران با یک عامل خطر قابل اصلاح در پیشرفت بیماری آنان است.